GENÇLER BİRLİĞİ
ALBAY ABDULKERİM AYDIN
Abdulkarim Aydın 1946 yılında Afganistan'ın Badgis velayetine bağlı Marçak kasabasında dünyaya geldi.
Babası Hacı Yazmurat Aydın daha okul çağına gelmeden kasabanın meşhur hocalarından biri olan ve Buhara'da eğitim alan Molla Aman Hummi'nin yanına vererek dini eğitim almasına sağladı.
Daha sonra okul çağı geldiğinde okula başlıyor. Bir taraftan da dini eğitimini de sürdüren Aydın, dini fıkıh ilmini ve sarfeh nahu gibi dini bilgilerini geliştirir.
1960 yılında İlkokulunu tamamlayan Abdulkerim Aydın, aynı yıl okulda başarılı olduğu için Kabil'den gelen özel heyetin talimatı ile, aynı zamanda babasının rızası olmamasına rağmen Harbokuluna yazılır ve Kabil'e gönderiler. 1966 yılında Harbokulunu üstün başarı ile tamamlayan Aydın, Afgan ordusunda göreve başlayacaktır. Askeri hizmetinin yanı sıra Türkmen edebiyatı ve sasyal çalışmalarına da başlayan Aydın, Türkmen edebiyatı yanı sıra Fars ve Peştun dili edebiyatı ile de yakından ilgilenmeye başlayacaktır. Bu çalışma edebiyat ile daha yakından ilgilenmesine ve çeşitli dallarda şiir ve makaleler yazmasına ilham verecektir.
Abdulkerim Aydın Afganistan'da ilk defa kurulan ”Afganistan Turkmenlerinin Ferhengi Encumeni”nin yardımcısı olarakda çalışır. Afganistan'da Turkmen dilende yayınlanan dergi ''Aydin''dan çeşitli makaleleri ve şiirleri de yayımlanır.
Albaylık rütbesine kadar yükselen Albay Abdulkarim Aydın, Afgan ordusunda görevi süresince çeşitli dallarda üstün hizmet madalyası kazanmıştır.
Aynı zamanda Afganistan'da sayılı Türkmen yazarlardan biri olarak bilinen Albay Aydın, Türkmenistan Aşkabat'ta yaşıyor, evli iki oğlu, beş kız çocuk babası.
”Aydın” kim diyende, aydın halımız
Adı Abdulkerim Yazmurad Oğlu
Tayfasi Sarık'dır, tiresi Sukti
Köki soyu, ili Türkmen'e bağli
”Marçak” diyen cayda inen dunyaya
Birmün üçyüz yigrimibeşinci ”h.ş.” yıl
1995 yılında Aşkabat'ta Türk kardeşlerimiz tarafından
düzenlenen Mahdumkuli'nın şiir Bayramı'nda tüm Türk halkını birliğe
çağıran şiiri.
Birleşmeli zamandır
Ey Türk'üm sen, görküm sen birleşmeli zamandır.
Bu yalanaç dünyamız tartışıkli cahandır
Galma kervandan, galma sebebi ol revandır
Adın tarihda belli, gelecegin tabandır.
Göz görecim, guvancım kalbımdadır mekani
Birleşelin barimız, çani çıkmaz yekenin
Gözi çıksın kör bolsun yaman göz dikenin
Öz halkıma Türk'üme hemiş canım gurbandır.
Ayra yurtta bolsağam, bizler ayra diymelin
Avrupadan nusga alıp ara serhet goymalin.
Pederlerdek mert bolup, namert aşın iymelin
Baş çaran millet içre mıdam şeyle peymandır.
Köki birdir, dilinin kültürünün parhi az
Edermen halk özleri, ülkeleri ala yaz
İslerem men Allah'dan bir bire bolup demsaz
Ehli Türk dilli halklar, hemmesi bir dogandır.
Bu gün mehirli gisyarın ellerini men senin
Guvanyerin ömür boyu dillerine men senin
Gızgın salam iberyerin illerine men senin
Sözlegil öz iline Türkmen halki amandır.
Ata vatan mekanım, guvanyerin men sana
Bu gün üyşüp gardaşlar, bağt getirdiler mana
Birubara şükür eylep, sığnyerin men ona
Ata yurdu bolmasa “Aydın” rengi samandır.
Meşhur Türkmen şairi Mahdumkuli Prağy'nın doğulan
gününün ''iki yüz elli yıllığı''na bağışlanıp aydılan şiir
Salam
Batmaz yıldız, Mahdumguli Praği
Senin yörep giden yoluna salam
Turkmen edebiyatının beyik direği
Senin akil, ukip- angınga salam
İl içinde yaşap gelyen hemişe
Sende bardır ören beyik endişe
Elmıdama govi üns berip her işe
Dur kimin sözlerine, diline salam
İnsan söyüp sen her nigahdan
Vatan söyerliğin haddan ziyada
Kelamın manili, süyci hem sada
Edep bağındaki gönlüne salam
Nıtpsın mıdama agz birliği
Tarip edip edermenlik- erliği
Yaman diyip bilimsizlik körlüğü
Senin beyik arman, yoluna salam
Şagladıp geleni yöreğe dile
Dogri yol görkezip ulusa ile
Höves edip yaşamaği il bile
Arasında yaşan iline salam
Sopulukda senin yok eken tayın
Yüzüni görmesin süydhorun bayın
Mıdam rayın görüp garip gedayın
Üns beren mustakim yoluna salam
Vaspıni her neçe etsem bolar az
Aydılar aydımda sözün hoş ovaz
“Aydın” oylap aytsa bu söz bolar saz
Senin “iki yüz elli” yıllığına salam
1983 Kabil
Dilek et Perverdigar'dan
Ayra saldın zalim felek,
Meni cana can dıyardan
Gazap bilen ettin helek
Cüda eylep yari yardan
Kimi eyledin karun
Kimi bağri misali hun,
Barçani eyleyip mecnun
Kimi zordan, kimi zardan
İyzarlayıp tapmadım uç
Diydim sana, ahiri puç
Kimse berip ummasız güyç
Kime orun berdin törden
Kimi un tapmaz, yapmağa nan
Kimi Benz miner, kimse Nissan
Kimse gaygi saklamak can
Yaman sözden çıkan tirden
Muhtaç ettin yoga-bara
Her yeteni diler para
İsler men derdime çere
Bir yaradan Biribar'dan
”Aydın” diyer sabir eylep
Yamanlara tovpik dilep
İl hallani, sen hem hallap
Dilek et Perverdigar'dan
Aşkabat - 1992
ALBAY ABDULKERİM AYDIN
Abdulkarim Aydın 1946 yılında Afganistan'ın Badgis velayetine bağlı Marçak kasabasında dünyaya geldi.
Babası Hacı Yazmurat Aydın daha okul çağına gelmeden kasabanın meşhur hocalarından biri olan ve Buhara'da eğitim alan Molla Aman Hummi'nin yanına vererek dini eğitim almasına sağladı.
Daha sonra okul çağı geldiğinde okula başlıyor. Bir taraftan da dini eğitimini de sürdüren Aydın, dini fıkıh ilmini ve sarfeh nahu gibi dini bilgilerini geliştirir.
1960 yılında İlkokulunu tamamlayan Abdulkerim Aydın, aynı yıl okulda başarılı olduğu için Kabil'den gelen özel heyetin talimatı ile, aynı zamanda babasının rızası olmamasına rağmen Harbokuluna yazılır ve Kabil'e gönderiler. 1966 yılında Harbokulunu üstün başarı ile tamamlayan Aydın, Afgan ordusunda göreve başlayacaktır. Askeri hizmetinin yanı sıra Türkmen edebiyatı ve sasyal çalışmalarına da başlayan Aydın, Türkmen edebiyatı yanı sıra Fars ve Peştun dili edebiyatı ile de yakından ilgilenmeye başlayacaktır. Bu çalışma edebiyat ile daha yakından ilgilenmesine ve çeşitli dallarda şiir ve makaleler yazmasına ilham verecektir.
Abdulkerim Aydın Afganistan'da ilk defa kurulan ”Afganistan Turkmenlerinin Ferhengi Encumeni”nin yardımcısı olarakda çalışır. Afganistan'da Turkmen dilende yayınlanan dergi ''Aydin''dan çeşitli makaleleri ve şiirleri de yayımlanır.
Albaylık rütbesine kadar yükselen Albay Abdulkarim Aydın, Afgan ordusunda görevi süresince çeşitli dallarda üstün hizmet madalyası kazanmıştır.
Aynı zamanda Afganistan'da sayılı Türkmen yazarlardan biri olarak bilinen Albay Aydın, Türkmenistan Aşkabat'ta yaşıyor, evli iki oğlu, beş kız çocuk babası.
”Aydın” kim diyende, aydın halımız
Adı Abdulkerim Yazmurad Oğlu
Tayfasi Sarık'dır, tiresi Sukti
Köki soyu, ili Türkmen'e bağli
”Marçak” diyen cayda inen dunyaya
Birmün üçyüz yigrimibeşinci ”h.ş.” yıl
1995 yılında Aşkabat'ta Türk kardeşlerimiz tarafından
düzenlenen Mahdumkuli'nın şiir Bayramı'nda tüm Türk halkını birliğe
çağıran şiiri.
Birleşmeli zamandır
Ey Türk'üm sen, görküm sen birleşmeli zamandır.
Bu yalanaç dünyamız tartışıkli cahandır
Galma kervandan, galma sebebi ol revandır
Adın tarihda belli, gelecegin tabandır.
Göz görecim, guvancım kalbımdadır mekani
Birleşelin barimız, çani çıkmaz yekenin
Gözi çıksın kör bolsun yaman göz dikenin
Öz halkıma Türk'üme hemiş canım gurbandır.
Ayra yurtta bolsağam, bizler ayra diymelin
Avrupadan nusga alıp ara serhet goymalin.
Pederlerdek mert bolup, namert aşın iymelin
Baş çaran millet içre mıdam şeyle peymandır.
Köki birdir, dilinin kültürünün parhi az
Edermen halk özleri, ülkeleri ala yaz
İslerem men Allah'dan bir bire bolup demsaz
Ehli Türk dilli halklar, hemmesi bir dogandır.
Bu gün mehirli gisyarın ellerini men senin
Guvanyerin ömür boyu dillerine men senin
Gızgın salam iberyerin illerine men senin
Sözlegil öz iline Türkmen halki amandır.
Ata vatan mekanım, guvanyerin men sana
Bu gün üyşüp gardaşlar, bağt getirdiler mana
Birubara şükür eylep, sığnyerin men ona
Ata yurdu bolmasa “Aydın” rengi samandır.
Meşhur Türkmen şairi Mahdumkuli Prağy'nın doğulan
gününün ''iki yüz elli yıllığı''na bağışlanıp aydılan şiir
Salam
Batmaz yıldız, Mahdumguli Praği
Senin yörep giden yoluna salam
Turkmen edebiyatının beyik direği
Senin akil, ukip- angınga salam
İl içinde yaşap gelyen hemişe
Sende bardır ören beyik endişe
Elmıdama govi üns berip her işe
Dur kimin sözlerine, diline salam
İnsan söyüp sen her nigahdan
Vatan söyerliğin haddan ziyada
Kelamın manili, süyci hem sada
Edep bağındaki gönlüne salam
Nıtpsın mıdama agz birliği
Tarip edip edermenlik- erliği
Yaman diyip bilimsizlik körlüğü
Senin beyik arman, yoluna salam
Şagladıp geleni yöreğe dile
Dogri yol görkezip ulusa ile
Höves edip yaşamaği il bile
Arasında yaşan iline salam
Sopulukda senin yok eken tayın
Yüzüni görmesin süydhorun bayın
Mıdam rayın görüp garip gedayın
Üns beren mustakim yoluna salam
Vaspıni her neçe etsem bolar az
Aydılar aydımda sözün hoş ovaz
“Aydın” oylap aytsa bu söz bolar saz
Senin “iki yüz elli” yıllığına salam
1983 Kabil
Dilek et Perverdigar'dan
Ayra saldın zalim felek,
Meni cana can dıyardan
Gazap bilen ettin helek
Cüda eylep yari yardan
Kimi eyledin karun
Kimi bağri misali hun,
Barçani eyleyip mecnun
Kimi zordan, kimi zardan
İyzarlayıp tapmadım uç
Diydim sana, ahiri puç
Kimse berip ummasız güyç
Kime orun berdin törden
Kimi un tapmaz, yapmağa nan
Kimi Benz miner, kimse Nissan
Kimse gaygi saklamak can
Yaman sözden çıkan tirden
Muhtaç ettin yoga-bara
Her yeteni diler para
İsler men derdime çere
Bir yaradan Biribar'dan
”Aydın” diyer sabir eylep
Yamanlara tovpik dilep
İl hallani, sen hem hallap
Dilek et Perverdigar'dan
Aşkabat - 1992
